لحظه ها عریانند

نه تو می مانی و نه اندوه... 
و نه هیچیک از مردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،...
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند
لحظه ها عریانند....
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز
سهراب سپهری