اندیشه ی نو

درباره او نوشتند که هیچ چیز جز شاهکار نداشت .آنتوان چخوف در ۱۸۶۰ به دنیا آمد خانواده فقیری داشت که از نوادگان لئو تولستوی رمان نویس بزرگ و صاحب شاهکار جاودانی جنگ و صلح بودند کودکی سختی داشت و در شانزده سالگی پدر و مادرش از دست طلبکار ها به مسکو فرار کردند با این حال نمرات های دبیرستانی او آنقدر خوب بود که می‌توانست در هر رشته به دانشگاه برود. آنتوان به مسکو آماده و به تحصیل پزشکی مشغول شد در همان دوران تحصیل با اسامی مستعار برای مجلات داستانی نوشته پول تحصیلش را تامین کند ۳۰۰ داستان کوتاهی که او در مدت دانشجویی اش نوشت به طرز غیرمنتظره‌ای بسیار محبوب  از آب درآمدند و او را به عنوان نویسنده بزرگ معرفی کردند .

سال ۱۸۸۴ مدرک دکترایش را در طب گرفت و برای دوستانش نوشت دیگر می‌خواهد به طبابت بپردازد اما اینطور نشد وسوسه نوشتن دست از سرش بر نداشت همیشه بین نویسندگی و طبابت سرگردان بود و میگفت پزشکی همسر رسمی من و ادبیات عشقم است .

مدتی تبلیغ آموزه‌های انسان‌دوستانه میکرد .سبک نویسندگی اش خلاصه نویسی بود و می‌گفت یک اثر را باید ۵ بار بازنویسی کرد و هر بار خلاصه تر از قبل.

۱۰ سال آخر عمر بهترین آثارش را نوشت و همین دوره بود که چند نمایشنامه اش را در مسکو روی پرده بود که با بازیگر  یکی از همین تئاترها ازدواج کرد آن هم در حالی که خودش می‌دانست بیمار است به زودی از پا در می‌آید به خاطر بیماری مدتی در کنار دریای سیاه گذراند و مدتی را هم در فرانسه و آلمان عاقبت در دوم ژوئیه ۱۹۰۴ در آلمان که چشمه آب معدنی معروفی دارد در کنار همسرش درگذشت در حالی که ۴۴ سال بیشتر نداشت .

خطابه تدفین او جمله ای بود که مادر بی سوادش در جمع نویسندگان و ادبیات روس گفت “چه مصیبتی بر سرمان آمد آنتوان دیگر نیست” حالا چرا اسم یک شهر در روسیه است هر داستان نویس بزرگی را با هم مقایسه می کنند و در یک شب ۱۴۰ اجرای مختلف از نمایشنامه باغ آلبالو ای اش در دنیا روی صحنه می‌رود.