باز آمد بوی ماه مدرسه

باز آمد بوی ماه مدرسه
از روزای آخر شهریور، پاییز به هر بهانه یی که شده ، به دلت سرک می کشه و یادآوری می کنه که مهر ماه نزدیکه و باید تومار تابستون رو بپیچی و راهی ِ مدرسه بشی . از پیگیری ِ و خرید فرم مدرسه بگیرتا خودکار و دفتر. هر طور که فکر کنی بازم پاییز بوی انار می ده. از هر سمت و سویی نگاه کنی ، مهرماه یعنی همون زنگ تفریحاییِ که نارنگی پوست می گیری و بوش همه ی حیاط مدرسه رو پر می کنه. نه … اصلا همه ی پاییز یعنی همون زنگ آخر که می خوای از راه پله ی حیاط مدرسه بیایی پایین و می بینی داره بارون می باره … از ته دلت خوشحال میشی که میشه تا خونه رو زیر بارون دوید .
پاییز همون کسل بودن های صبح ِ زوده  و آرزو کردن برا اینکه هرچه زودتر شیفت بعداز ظهر از راه برسه ! البته اگر گردشی باشه !!! با این همه حتا اگر همیشه شیفت صبح باشی هم ، پاییز همون ضعف رفتنِ دله وقتی ساعت آخر ریاضی داری ! همون انتظاره شیرینه برای رسیدن به بوی قرمه سبزی که مامان برای ناهار پخته. مهرماه همون شیطنت های راه مدرسه است و خوشحالی های ساعت ِ ورزش .
پاییز همون ذوق ِ شناختنه هم کلاسی ها و معلم های جدیده .شاید پاییز همون حس غربت ِ عجیب ِ روز اول مهر باشه ..خصوصا وقتی بفهمی با هیچ کدوم از دوستای سال قبل ات تو یه کلاس نیفتادی.
اصلا از کجا معلوم ؟ شاید پاییز همون بغض روز اول مهر باشه برا اونی که دلش به اندازه ی شیش ساعت ،خیلی برا مامانش تنگ میشه. یا اونی که هر طور فکر می کنه می بینه نمی تونه انار دون کرده که مامان گلپر زده رو ببره مدرسه ..چون مدام با خودش فکر می کنه شاید یکی از بچه ها دلش بخواد و پدرش نتونه بخره .
پاییز همون شروع ِ بزرگ فکر کردنه برا یه آینده ی خیلی خوب . آینده ای که از اول مهر شروع میشه تا کم کم بزرگ و زیباتر بشه . پاییز فصل طلایی ِ طبیعته و خوبه که آغاز مهر هم هست. می تونی از سمت ِ قرمز ترین دونه ی انار و شیرین ترین نارنگی ِ فصل، به آینده ات نگاه کنی و تصمیم بگیری خودت بسازیش ، به زیبایی ِ همون انارِ یکی یدونه ی پاییز .